Tibeta opero estas la plej populara tradicia opero de tibetaj grupoj en Ĉinio, kaj estas ampleksa arto kombinanta popolkantojn, dancojn, rakontadon, ĉanton, akrobataĵojn kaj religiajn ritojn. La opero popularas en Qinghai-Tibeta Altebenaĵo en okcidenta Ĉinio, kaj ĝia prezentado komenciĝas per preĝ-ceremonio, inkluzive de la purigo de la scenejo fare de ĉasistoj kaj benoj fare de la pliaĝulo, kaj finiĝas per alia beno. La kerno de la opero estas dramo rakontita de unuopa parolanto kaj prezentita de aktoroj subtenataj de grupoj de kantistoj, dancistoj kaj akrobatoj. Aktoroj portas tradiciajn maskojn de diversaj formoj kaj koloroj, kiuj kontrastas kun ilia simpla ŝminko. Prezentadoj povas okazi en publikaj placoj aŭ temploj (aŭ hodiaŭ sur scenejo), kun la centro de la spaco markita de arbo metita sur la tero, envolvita en bunta papero kaj ĉirkaŭita de purigita akvo kaj teatraj akcesoraĵoj. Enradikiĝintaj en budhismaj instruoj, la rakontoj rakontitaj en tibeta opero rerakontas la triumfon de bono kaj la punon de malbono kaj tial servas kiel socia instruilo por la komunumo. Ĉi tiu tibeta arto kaj kultura heredaĵo ankaŭ agas kiel ponto inter tibetanoj en diversaj partoj de la lando, antaŭenigante etnan unuecon.

Redaktoro: Xie Ruifeng

Facebook: Ĉina Fokuso / China Focus - Esperanto

Twitter: El Popola Chinio

WeChat: Skani la du-dimensian kodon por legi EPĈ en WeChat