En la monaĥejoj kaj vilaĝoj laŭlonge de la riverbaseno Longwu en la provinco Qinghai de okcidenta Ĉinio, budhanaj monaĥoj kaj popolartistoj de la tibeta kaj tu-a etnoj daŭrigas kaj heredas la artojn de pentrado por tangka-o kaj murpentraĵoj, kaj de skulptado kaj brodarto, kiuj estas kolektive konataj kiel regong-artoj. Ilia influo etendiĝas al proksimaj provincoj kaj eĉ atingis sudorient-aziajn landojn. Tangka, la arto de pentrado de religiaj volvlibroj uzataj por adori Budhon, uzas specialan penikon por apliki naturajn tinkturojn al ŝtofo preparita kun skizitaj ŝablonoj per lignokarbo; ligno, argilo, ŝtono aŭ briko povas esti materialoj por regong-skulptaĵo ornamante tegmentotrabojn, murpanelojn, tetablojn kaj ŝrankojn en temploj kaj hejmoj. La aroj estas plejparte transdonitaj de patroj al infanoj aŭ de majstroj al metilernantoj, la metiartistoj strikte sekvas la antikvajn budhanajn pentrolibrojn, kiuj donas instrukciojn pri linia kaj figura desegnado, kolorakordigo kaj ŝablona dezajno. Karakterizita de distinge etna budhana religia stilo kaj unikaj regionaj trajtoj, regong-artoj enkorpigis la spiritan historion kaj tradician kulturon de la regiono kaj restas integrita parto de la arta vivo de tieaj homoj ĝis hodiaŭ.

Redaktoro: Xie Ruifeng

Facebook: Ĉina Fokuso / China Focus - Esperanto

Twitter: El Popola Chinio

WeChat: Skani la du-dimensian kodon por legi EPĈ en WeChat